Αυτονομία

Barricada

 

Από την Οκλαχόμα στο Όσλο

Αν και ο Μπρέιβικ στόχευε με το μανιφέστο του στην «ευρωπαϊκή αφύπνιση» και την «ευρωπαϊκή ανεξαρτησία» οι περισσότερες παραπομπές του προέρχονται από τις ΗΠΑ. Καμία έκπληξη: το ισλαμοφοβικό δίκτυο που έχει σχηματιστεί εκεί είναι δραστήριο και πολυγραφότατο. Συντηρητικοί bloggers, μέλη του Tea Party, υπέρμαχοι των όπλων, εχθροί των εκτρώσεων, χριστιανοί ευαγγελιστές και think tanks με σχέσεις με το κράτος του Ισραήλ, σχηματίζουν εδώ και χρόνια μια νέα άκρα δεξιά που συναντιέται στο ζήτημα της «μουσουλμανικής απειλής». Δημοσιογράφοι που πρόσκεινται σ’ αυτή την τάση έτριβαν τα χέρια τους με την υποτιθέμενη επανεμφάνιση της Αλ Κάιντα στην Ευρώπη. Όταν τους προέκυψε ένας λευκός «σταυροφόρος» ίσως απογοητεύτηκαν αλλά δεν πτοήθηκαν. Θα περίμενε κανείς μετά τα γεγονότα στο Όσλο, οι πιο επώνυμοι από αυτούς τους μουσουλμανοφάγους να σωπάσουν ή έστω να μετριάσουν τις καθημερινές επιθέσεις τους στο Ισλάμ και στην αριστερά (που στις ΗΠΑ επίσης καλύπτει μεγαλύτερο εύρος). Αντίθετα το μόνο που δεν έκαναν ήταν να πουν δημόσια «γεια στα χέρια του». Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: Ο Πατ Μπιουκάναν, γνωστός παλαιοσυντηρητικός πολιτικός και κάποτε υποψήφιος για το χρίσμα των ρεπουμπλικάνων, πήρε σαφή θέση: «Στην κλιμακούμενη σύγκρουση ανάμεσα στην πάλαι ποτέ χριστιανική Δύση και στον Ισλαμικό κόσμο, ο Μπρέιβικ ίσως έχει δίκιο…». Σε παρόμοιο ύφος, η Πάμελα Γκέλλερ, συνιδρύτρια του «Σταματήστε την Ισλαμοποίηση της Αμερικής» και κολλητή της Σάρα Πέηλιν. Αρνήθηκε βέβαια ότι ενέπνευσε τον Μπρέιβικ, που την ανέφερε στο μανιφέστο του αλλά εμμέσως του έδωσε δίκιο, ελεεινολογώντας τα θύματά του: «Τα μήντια που αγαπούν την Τζιχάντ, δε μας είπαν για τα αντισημιτικά παιχνίδια που παίζονταν σ’ αυτό το νησί. Η κατασκήνωση της Ουτόγια είναι ένα κομμουνιστικό κέντρο κατήχησης, με ξεκάθαρη φιλοϊσλαμική ατζέντα».
Δεν είναι η απόσταση που διευκολύνει να ακούγονται τέτοιες ακρότητες. Δεν είναι η πρώτη φορά που καθάρματα σαν τον Μπιουκάναν και την Γκέλερ, δίνουν έμπνευση σε δολοφόνους, ούτε η πρώτη φορά που υπερασπίζονται έμμεσα τις ιδέες «τρομοκρατών». Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό αλλά η ακροδεξιά τρομοκρατία, ό,τι μορφή κι αν παίρνει, είναι συνηθισμένη στις ΗΠΑ: Από τις επιθέσεις στα τζαμιά μέχρι τις βόμβες ενάντια σε γιατρούς που πραγματοποιούν εκτρώσεις.Το πιο γνωστό τέτοιο χτύπημα και ο δράστης του ήταν πρότυπο και για τον Μπρέιβικ. Το όχι μακρινό 1995, ο Τίμοθυ Μακ Βέι σκότωσε με παγιδευμένο αυτοκίνητο 168 ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους 684 στο κτίριο Άλφρεντ Μούρα του Οκλαχόμα Σίτυ. Ο Μακ Βέι ήταν βετεράνος του πρώτου πολέμου στον κόλπο και τακτικά διαδήλωνε στο πλευρό της Κου Κλουξ Κλαν, ενώ οι κύριες «απόψεις» του είναι πλέον mainstream στις ΗΠΑ: υπεράσπιση της χρήσης όπλων, εναντίωση στη φορολογία και την κεντρική κυβέρνηση κλπ. Ο βομβαρδισμός της Οκλαχόμα, όπως έχει μείνει γνωστός, ήταν η πιο πολύνεκρη τρομοκρατική ενέργεια στις ΗΠΑ πριν τις 11/9 και βέβαια αρχικά κυριάρχησε η υπόθεση ότι πρόκειται για κάποια ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση, παρόμοια με αυτή που είχε βάλει τη βόμβα στο World Trade Center το 1994. Παρ’ όλο που ο Μακ Βέι είχε συλληφθεί ήδη τυχαία δύο ώρες μετά την επίθεση, για μέρες το FBI είχε στραμμένη την προσοχή του στους Άραβες της περιοχής ενώ δεν έλειψαν βέβαια τα εγκλήματα μίσους και οι επιθέσεις του οργισμένου πλήθους σε σπίτια Αράβων στην περιοχή της Οκλαχόμα. Μετά από δύο μέρες, όταν δημοσιεύτηκαν τα σκίτσα δύο λευκών υπόπτων, τα μήντια έκαναν ακριβώς την ίδια στροφή όπως και στην περίπτωση του Μπρέιβικ. Παρ’ όλο που ο ΜακΒέι εκτελέστηκε και έμεινε στην ιστορία σαν ένας μοναχικός δολοφόνος, σαλεμένος με τα όπλα και τις βόμβες, οι φασίστες σε πολλές χώρες καταλαβαίνουν καλά τι ήταν και δεν χάνουν ευκαιρία να εκφράσουν το θαυμασμό τους Στη φωτογραφία δίπλα διακρίνονται Γερμανοί φασίστες να φοράνε t-shirt που γράφουν 168:1, mcveigh vs. government. Είναι σίγουρο: κάποια στιγμή οι Αμερικάνοι φασίστες θα ανταποδώσουν τις αβροφροσύνες των Ευρωπαίων φίλων τους με μπλουζάκια με τη σκατόφατσα του Μπρέιβικ.

 

 

Διαβάστε επίσης:

- Μπρέιβικ, Eurabia και άλλες ιστορίες

- «Εμφύλιος;»

       

Αυτονομία 2021